Gece saat on iki gösterince
Kaldırıyorum kadehi sessizce
Elimde dolu kadeh boş sandalye
Yine ben sensizliğe içiyorum
Her yudumda ben yalnız seni içtim
Keşkeler içinde derdime yandım
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Yokluktaki ve yalnızlıktaki güzelliklerin görülmesinin asli bir kusur olmaması için de içelim :) Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta