Suretini gökyüzünden koparıp aldı yolculuklar
Sol yanım sadece sesini duyabilme hasretiyle tutuşurken
Mantığım çelme takıyor sana dair olan her şeye
Gittin işte son bir kez olsun seslenmeden
İnsanlar ölüyor kimi açlığa yenik kimi kurşunlar arasında paramparça
Özgürlüğünü yitirdiğinden ölüm uykusuna yol alıyor “doğa”
Onca çözümsüzlüğe inat çemberinde kalıyorum! ..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta