Yılmaz Turgut Şiirleri - Şair Yılmaz Turgut

Birgün gerçekten çekip gideceğim
Çok uzaklara kaçacağım
Ardıma bile bakmayacağım.
Sadece bugünlerin anısına
Döktüğüm göz yaşlarımdan
Bir damlasını burada bırakacağım.

Kaç gündür gözüme uyku girmiyor
Sende yoksun şimdi yüzüm gülmüyor
Bir deliye döndüm aklım ermiyor
Sevgilim bari sen yalnız bırakma
Korkuyorum bu aşkta beni unutma.

Aslında biliyordum kaybedeceğimi
Bile bile sevdim, seni kül kedisi
Ettiğim duaların anlamı yok şimdi
Maalesef el oldun, masal burada bitti .

Bir şansım bile yokmuş öylesine işte

Bu ömür!
Hayat sayfalarımın
Buruşmuş yüzüdür
Dertlerin çilelerin
Kalbimi hep incittiği
Son sözüdür.

O kara gözleri unutmak çok zor
Aşkın yüreğimde bir ateş bir kor
Hep düşlerimdesin gece bana sor
Buluşalım senle ay ışığında.

Seviyorum seni ne olur anla

Sana uzaklardan baktım el gibi
Görmeyen gözlerim şimdi sel gibi
Aşkın yüreğimde poyraz yel gibi
Unuttum ben seni çoktan unuttum.

Neyleyim dikenli yaban bir gülü

Seninle doğmuşum seninle ölmüşüm
Dağın yamacına çöken dağ sisiyim
Kurtlar meclisinde bir deli bozkurtum
Yiğit yüreğimle ben seni sevdim.

Sisler arasından sana bakardım

Onu hiç sevmediğimi düşünüyor
Çok seviyorum aslında
Sadece haberi yok.
Bir selâm bile gönderemiyorum
Kolay gelsin sevdiğim
Kendine iyi bak diyemiyorum

Bir gönüle girsem karşımda duvar
Duvar çok örülmüş yüksek örülmüş
Sevdam yüreğimde yandıkça yanıyor
Bu alın yazıma gurbet görülmüş.

Karlı bir havada ayazda kaldım

Benim elden neyim eksik
Bana hiç yüz vermezsin
Etrafında dört döndüm
Dibindeyim görmezsin.

Kalbinde sorun mu var