yıldızları da götür;
firarına uğrarlar gece karabasanlarında…
elleri kanasın,
bırak kör kalsın..
sen yıldızları da götür..
zaten gidersen ruhumun ayinesi giden;
geride ne kalır..
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
kelimelerim kifayetsiz kaldı...ne yazılabilir ki..böylesi bir anlatıya/böylesi bir bütünlüğe...
tampuan..+...antj...tşk.ler...
Özgün bir anlatım,tebrikler;doğrudur kalmakla,gitmek arasında incecik bir çizgi vardır...bazen kalandır asıl terk eden,gidende bu nedenle gider zaten...
'kim bilir belki sen de..
sen de adımı sayıklarsın..
ve bir çocuk doğar yeryüzüne, biraz sen kokar.. yetim kokar yüreğinden..
belki “belki/m” olursun..
kendini vurduğun gibi dönüp beni de vurursun.'
Çok özgür ve gerçekçi dizelere, her ikinizinde yüreğine sağlık.
Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta