Ne büyük coşku ile yollanmıştım,
Bilinmeyen adresime.
Dayımlar, arkadaşlarım. dostlarım,
Annem, karım ve kızım.
Hep orada el sallamışlardı.
Tren gardan çıkıp, gözden kayıp olana,
Bir makastan. diğerine geçene kadar.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta