Nerdesiniz parıl parıl parlayan yıldızlar sadece dünya semasini değil gönül fezamızı da aydınlatan yıldızlar? Ve şehir ışıkları yıldızları görünmez kıldı ,şehirlerin suni ve şaşalı ışıkları arasında yapayalnız kaldı insan, kainattaki uçsuz bucaksizliğı göremiyordu artik! yüceler yücesinin büyüklüğünü haykıran yıldızları göremıyordu ! ve o insan şu küçüçuk dünyayı, ışıklı şehirleri, gözünde büyüttükçe büyüttü ,hiç bitmeyecek bir âlem sandı burayı, yakındaki ışıklar gözlerini öyle kamaştirmişti ki uzaklara bakmaya mecâli kalmamıştı, kainatı yıldızları güneşi , ayı yaratanı unuttu ve en sonunda kendini de unuttu, yanlızlaştı insan aynen gökteki yıldızları kaybettiği gibi, dostluklarını sevgilerini insanlığını da kaybetti, yanlızlastı insan, sanal dostluklar da kurtarmadi ,gerçek dostluklara hasret kaldı , yıldızların ışığına hasret kaldığı gibi !
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta