Yıkıyor Yel Şiiri

Ufuk Nazım

1978

ŞİİR

TAKİPÇİ

Yıkıyor yel;
Bizi ayıran sınırları.
Ufuktan güneş;
Gülümsüyor yele.
Uçuyor yel,
Yel süzülüp güneşten;
Saçlarında bitiyor.

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta