Yıkalım Kalıpları Şiiri - Kasım Kobakçı

Sanat yapıyorsak ormanda,
Görmezden gelelim bunu da!
Gelelim ortaya da,
Dağıtalım formları da.
Da da da.
Yıkalım bu kalıpları da.
*
Dadacılık, düzene karşı bir akım olsa da.
Dadacı olup da, anlamdan uzak kalmayalım, hayda.
Hep, anlamsız fikirler ve gösteriş olsa da.
Kim durdurabilir, bu deli akımı da?
*
Duygular anlamsız olsa da,
Anlatılamaz bu kaotik dünyada.
Dadacılık saçma bir akım olsa da.
Kaosa teslim oldu bu toplum da.
*
Savaşlar anlamsız olsa da,
Barış da gelmez belki sonunda!
Gelmez huzur da,
Tüm dünyayı, kasıp kavursa da.
Da da da.
Yansımalar kalır geriye de.
*
Hayatlar geçici olsa da,
Yokmuş gibi dünya da!
Gülümseyelim ona da,
Yok olana dek hovarda.
Da da da.
Her şeyin sonu gelsin evrende.
*
Da da da.
Ne kaldı ki geriye de.
Her şeyin anlamsızlığı da,
Yaşatır bizi de.
*
Büyük resim de da,
Küçük detaylarda.
Görmeyelim dünyada,
Yok sayalım bunu da.
Da da da.
Hiçbir şey yokmuş gibi olsa da.
*
Hiçbir şey kalmadı ki sonunda,
Ne anlam, ne de gerçeklik geride.
Sadece bir hiçlik, tüm evrende,
Boş bir kabukta.
Da da da.
Dağılıyor her şey sonunda.
*
Yok sayılan bu dünyada,
Kaybolan bir bilinçte.
Sadece bir yansımada,
Kalan bir hatırada.