Bakışların seviyor gibiydi
Vardı gözlerinde bir tezatlık
Gönlünde acı bir tebessüm
Düğümlenmiş dudakların açılmıyordu kalbime
Var mıydı bunun ilacı acaba ?
Gözlerin çaldığı gün
Gönlümün bahçesinden
Bir gül,bir sevda çiçeğinden
Kalbim soldu açmadı
Güller gibi kokmadı ömrüm
Gözlerinin kahvesi bir topraksa
Kirpiklerin o toprakta yetişen bir begonvil
Tenin aydan almışsa parlaklığını
Saçların bir ipek tel tel
Dudakların kor gibi yaksın beni
Gamzelerinin çukuruna gömsünler bedenimi
Ben 1.tekil şahıs
Alelade bir nâzım
Mecnun olmuşum haberim yok
Yâr yoluna düşmüşüm dinleyen çok
Yalnızlık bana münhasır
Tam karşımdasın yârim
Gözlerin parlıyor
Öyle mahzun öyle güzel
Güneşin bile gözleri kamaşıyor gülüşünle
Şimdi başka kollardasın
Sensizliğe duvar ördüm
Olmadı yine seni gördüm
Gözlerini kalbime gömdüm
Olmadı yine sensiz kör oldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!