Ayaklarım zincirlenmişcesine yere çakılı
Gövdeme terk yasak kılındı.
İlk nöbetindeki asker gibi heyecanlı
Yüreğim, bekleyişe mecbur bırakıldı.
Seni beklerken beklentilerime dilim dönmezdi
Kaldırım kenarlarındaki duvarlarla sessiz sinema oynardım.
Ruhuma sinen misafirler bile
Beklentimi bilmezdi.
Sen gecikince kalbimi
Dileklerle oyalardım.
Beklentilerim boyumu aştığı zaman
Dört duvarda tsunamiden kaçar
Sokakların açık cephesine sığınırdım.
Simamı öpen rüzgar göz perdemi açar
Seni görmemle yere yığılırdım.
Yığılırdım yığılmasına ama
Yıkılma denmezdi buna.
Bedel sayılırdı çünkü
Seni görmeden dik durmalarıma.
Yığılırdım yığılmasına ama
Seni bana göstermeyen
Göz perdemin diyetiydi yığılmam.
Sen göz perdenden memnunsan
Sakın ama sakın yığılma.
Kayıt Tarihi : 22.4.2025 15:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!