Yetiş Sazım Şiiri - Kasım Karaca

Yetiş sazım yetiş tut ellerimden
Dertliyim çok dertli bu bir ahuzar
İnsanlık devranın çengellerinden
Asıldı efendim şikayetim var

Hey saz devir soğuk yaman ki yaman
Bencillik esiyor ne biçim zaman
Perdelerine sar üşümekteyim
Çok uzun sürdü bu soğuk sis ve kar

Sevginin kudreti parlak bir aydı
Gönüllere bu sır hakim olaydı
Böyle olur muydu söyle ey sazım
Dört yanımız acı uçurum ve yar

Vur mızrabım vur ki sesin duyulsun
Şu sesime ses ol gayrı uyulsun
Hoşgörü sihrine vicdan sesine
Adil olmayan yer herkes için dar