Kahpe bir dünyanın, kahpe insanıydı
Kör kurşunu attan
Bir çocuğu yetim bırakan
Ve bir çocuğu kör, birini topal
Dili suskun, gözleri acı dolu
Giden gitti
Kalan süründükçe süründü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta