Yeter Ki Şiiri - Hilal Erboyacı

bir milin ucunda her şey
titrek ve tahammülsüz
temkinli atılmalı her adım
tereddütsüz

maalesef üç yanlış bir doğruyu götürmez
bazen siler atar tüm yaşamın doğrularını
sessiz sessiz

sırat köprüsü hassaslığında bir yolun peşindeyiz
kol gezer umudun aşüfte yüzü benlerimizde
çaresiz

esrik bir arayış içinde kaç yürek yangınından çıktı bedenimiz
acımasız çarkın dişlilerinde gel gitlere açık bir çemberin içindeyiz

nefes aldığımız her ana bin kere şükretsek az
muht/aç değiliz şükür alın teriyle yoğrulur ekmeğimiz
sineye çektiğimiz her şeyde /aman/ kalpler kırılmasın var
zaten bir milin ucundaysa yaşam incinmemiz/ incitmemiz neye yarar

su aka aka bulsun yolunu elden gelen bu
okyanusta bir damlaysa şu gariban varlığımız
kimiz/ neyiz

olsa olsa toprak olur biz razıyız
dünya dönsün

vatan gülsün

varsın sürsün birliğimiz/ dirliğimiz