Yeter
Bir tepede yalnızlığı yaşıyorum yeniden.
Yalnızlık öyle ağır ki, kelimeler yetmez.
Hiç kimse sormasa, dokunmasa bana,
Sen gelsen yeter…
Huzur ellerinin sıcaklığıdır.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter…
züleyha sevgili çocuk, harika bir anne ve eş olacağını görüyorum yazdıklarında, iki cihan saadeti dilerim peki, ha şiir şeysi şairlik mevzusu mu, geç onu, sanat malum allahı aramaktan ibarettir, daha güzel arayabilirsin, hepsi bu...
bağrıma bir akasya ek n'olur...;
garibem,
ve kalbimde bir kürek mahkûmu saklanır,
vişne ve nar ağaçlarının arasında…
işte sesleniyor bana,
hışırdayan kavakların içinden…;
üşürsen...,
içinden orman geçen şiirlerimden
kozalaklar topla,
sonra yak bir bir ruhunun hirasında,
patlasın çıtırdayarak ateş böcekleri;
ısınırsın...
duyup da işittiğim o yankılanan sesle,
içimden geçen ve nereye gittiğini hiç bilmediğim
o tren,
kalbimin tünelinde birden duruverir;
şaşkın bakışlar, şaşılar ve şehlalar
ve alacalar içinden geçip,
kaybolmuş mahcup bir sincap gibi,
yerime otururum bilirsin; cam kenarına,
ve elimdeki kozalağı uzatırım kondüktöre
biletsiz şairem, anlasana; garibem...
seferîyem…
içinden okyanus geçen böyle bir göz yok,
ondandır iç sesime dayanamayıp,
yüz/süz dönüşlerim sana; aşk…,
ah/ ciğerime bir akasya ek n'olur...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta