Yer'-ay'a Şiiri - İdris Kabalcı

Arif bakmaz mı sanırsın Yere-Ay’a,
Neylesin bir kuvvetle gerilmeyen Yay’a,
Arif olmayanın ömrü baharı,
Geçip gider 1-2-3 deyip günleri saya saya.

Polatlı’yı geçerken Ankara’ya,
Kimi uçar gider, kimi yaya,
Ol bu gönülde sevgi olmayınca,
Kimi aç bakar, kimi doymaya.

Özünü aldık ahlakını Yesevî’den,
Geçtik Kaşgar’dan, Hive’den, Buhara’dan,
İtikadı olmayan sevdasız gönülden,
İçini ıslatan ne ateş çıkar ne duman,
Ne gelir Ahmed Yesevî’nin elinden.