Yeniden Yeniden Yeniden

Günlerden pazar günü güneşli
Sabahın erkeninde serçeler öter
Kentin meydanında güvercinler

Sokaklar yorgun ve kirlenmiş
Sarhoş bir geceden kalanlar
Doğumdan son durağına insanlar

Banklarda üç beş kişiden ibaret
Bakıp otururlar pek bir garip
Yüzler asık geçmiş yıldan galiba

Camlarda perdeler sımsıkı  kapalı
"Uyan arkadaş! Desem uyanır mı
Uykudan mı gafletten mi
Uykudan mı uyanır arkadaş

Trenler gibi çekilir gider insanlar
Çatılarda güvercinler,  kumrular
Gün doğarken neler doğar
Insanı neler sıkar neler boğar

Bir yiğite haince kurşun sıkarlar
Ömrün baharında toprağa koyarlar
Bir yiğidin bittiği günler, geçen sene

Bitti gitti mi bu hain pusu öylece
Bizler sadece göğe bakıp yürekle
Allaha dua ederiz gücümüz bu

İnsanoğlu kendisinin aynası mı
Giden yolcunun aynısı mı kalan
Kim kimin dar ağacını kurar
Kim kimin dağarcığına ne koyar

Ve sonra çınardan kırılır yiğit dal
Ey milletim düşündürür beni bu hal
Irmakta akar gider sonsuza bu sal
Bu bayrak iki renk bir yıldız bir hilâl

Yerde bir çok pis gölcüğü kirli
Kimi tırnakçı, kimi tırnaksız kirli
Süpürüyor birileri, susuyor birileri

Böyle bitmeyecek bir akşamı
Seyreden çok katilin sisli aksanı
Kargalar dolu gökyüzü iyi tanı
Sevap ve günah döker her anı

Ölen gömülür gider mezara, toprağa
Öldüren bakar takvimdeki yaprağa
Doğru bir ruh ve haksız hırsız
Can alan öğünür birde arsız
Can verenin çatısı kararır

Günler acıya, sancıya döner
Bir yiğit nefes bir anda söner
Akbabalar sessiz ve derinden
Kargalar sallanır darağacında
Yeniden, yeniden, yeniden.