Ne garip bir yaratıktır şu insanoğlu.
Hiç bir şey memnun etmez belli olmaz sağı-solu.
Hep bulacağını zanneder kendince gerçek mutluluğu.
Yeni bir hayata dair korur hep umudunu.
Hayatın acı gerçekleri ile hiç yüzleşmek istemez.
İşte tam bu sebepten bahtı bir türlü gülmez.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta