17 Ağustos 1998 Depremi’nde vefat edenlere.
Tabanla tavan, kucak kucağa, sevda gibi,
neşesinden hayatın ne yapıyor, bilmedi?
Ölünün yüz örttüğü bezlerin görevindeydi, perdeler,
şaşkındılar, kıyıya vurmuş, ölü balıklar kadar.
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta