Saat 04.29 ve ben bu şiire başlıyorum.
Çok sonradan başladı her şey,
Küçüktük oysa ki...
Ebenin kötü bir cümle içinde kullanılmadığı zamanlar...
Gülüşün hiç değişmedi yıllardır.
Sen hep o çocuk ama masumhane gülüşünle içimi ısıtırdın,
Ta ki bu şehri terkedene kadar...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta