Yeldir Bu Esen Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir anlık sessizlik, bir dalgın duruş,
Bundan çıkmasın, ne olur bir savaş,
Hemen de eğilmesin, o güzel baş,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Hatırla o eski, mutlu günleri,
Bir çırpıda, fırlatma seneleri,
Duyma anlamsız, boş söylentileri,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Suya düşen, kupkuru bir yapraktır,
Sevdamız, her şeyden daha da paktır,
Kalbim ise, yalnız sana konaktır,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Gönül bahçemde, bir tek sen çiçeksin,
Bu küslük, hep böyle mi sürüp gitsin?
Ayrılık bize, engel getirmesin,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Bir kıvılcımdan, hemen ateş yakma,
Ne olur bana, öyle uzak bakma,
Gururu, bir anlığına bırak da,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Aramıza, hiç girmesin mesafe,
Bu sevgi gelmez, bir daha da ele,
Kapılmayalım, boş bir vesveseye,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Yüzündeki gölge, dağılsın artık,
Biz bu yola, senle beraber çıktık,
Nice engeli, hep birlikte aştık,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Ufukta, yine güneş parlayacak,
Bu kırgınlığı, kim hatırlayacak,
Kalp yaramızı, sevgi onaracak,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Suskunluk bil ki, en keskin bıçaktır,
Aramızda sevgi, hep kalacaktır,
Bu dargınlık ise, pek anlamsızdır,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.
*
Bırakalım, bu anlamsız inadı,
Sevginin olsun, ruhumuzda tadı,
Bu sadece, küçük bir esintiydi,
Yeldir bu esen, fırtına değil ki.