Ye kürküm ye! Şiiri - Mesut Öztürk

Biriyle tanıştırdılar beni, şöyle insana yukardan bakan.
Merhaba dedim, tenezzül edipte cevap bile vermedi.
Birşey içer misiniz diye seslendim? Dinlemedi.
Her halinden belliydi, beni beğenmedi, küçümsedi.

Ben onun gibi traşlı değilim ondan dolayı zannettim,
Nasılsınız diye sordum ters baktı sanki ona küfrettim,
Yavaş Yavaş sıkıldım hatta ondan nefret ettim.
Ama misafirdir diye birşey söylemeden hürmet gösterdim.

Ne iş yaptığını sordum, ooo sanki duvara vurdum.
Dayanamadım bu tutumunu sordum durdum.
Ben üniversite okudum tahsilliyim cevabını duydum.
Yine de misafirdir deyip sakin oldum.

Saat iki de randevum var iş görüşeceğim,
Yeni şefime kendimi iyi göstereceğim.
Yanımdan artık kalksanız yoksa karizmamı kaybedeceğim,
Dediğinde;
Senin gibi işçiye benim ihtiyacım olmaz oldu cevabım.

Maalesef onun yeni şefi benmişim.