Hayat ağacının yaprakları tek tek düştü,
Çabuk geçti seneler,saçlarına ak düştü,
Ne sevinir,neyi kutlarsın ey gafil insan?
Geçti bir yıl daha,ömründen bir yaprak düştü.
01/01/2015
İnsan var,damlayı göle döndürür
İnsan var,deryayı çöle döndürür.
İnsan var,dikeni güle döndürür
İnsan var,ateşi küle döndürür.
Kuşa yuva olur,ceylana kucak,
Bütün canlıların beşeği orman.
Tütmezdi baca,yanmazdı ocak,
Evlerin kapısı,eşiği orman.
Doğaya oksijen verir yaprağı,
İlmek ilmek,nakış nakış
Beni ören el senindir.
Sende yoktur aksi bakış,
Tatlı dilin bal senindir.
Şefkat ile açtın kucak,
Bir insanım,kudretin yazısız kitabıyım,
Ezelde verdiğim o ikrarıma tabiyim,
İki hece,bir kelime eşref-i mahlukat,
Bendesiyim insanın,ayaklar turabıyım.
19/09/2010
Mazlumdaki derin yara,
Sarılacak zaman gelsin.
Şifa içiren pınara
Varılacak zaman gelsin.
Kan dökmeye meraklıya,
Işığı ısıtır tüm bedenimi,
Benziyor güneşe ela gözlerin.
Bilmiyorum bugünümü,dünümü,
Beni Mecnun etti Leyla, gözlerin.
Kirpiklerin ok,kaşın yay gibi,
Açsın hep mutluluklar kucak sana
Gelsin kışta yazın sımsıcak sana
Bağ olsun dağların,çorak toprağın
Olsun bir gül bahçesi ocak sana
Aldanma renklerin ihtişamına
Yakışır kirlerden beri “ak” sana
Adalet dağıtsın vicdan terazin,
Arsızı,hırsızı aklamak olmaz.
Görmedim farkını çok ile azın,
Nimeti insandan saklamak olmaz.
Gel beraber yüce dağı aşalım,
Birgün olur obalar yıkılır,boy gider,
Dağılır düğünler,halay gider,toy gider,
Bu güzellik sende kalmaz ayın on dördü,
Güneş,yumar gözünü,senden bir oy gider.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!