Celal Özdemir Şiirleri - Şair Celal Özdemir

Felek le doğarken açmışım arayı ,
Mutluluk beklerken kaçırdım sırayı .
Vefasız yar için terk ettim sılayı.
Şimdi çöllerde gezer, gezer ağlarım.

Çektiklerimi yazsam deryaya sığmaz.

Çizgiler dolmuş o nurlu gül yüzüne ,
Perde mi indi tanımadın gözüne .
Ben geldim işte kalkda sarıl kuzuna,
Aç kollarını ben geldim garip anam.

Bende senin gibi hiç gülmedim anam,

Nefesim tükenip, ölene kadar.
Bu can bu bedenden, gidene kadar.
Sarsa da beni, kapkara bir mezar,
Seni mahşerde bile seveceğim.

Dilimi parça, parça koparsalar,

Dün yine rüyamda gördüm ağladım,
Uyanıp dizimi dövdüm ağladım.
Sensiz geçen ömre sövdüm ağladım,
Hani benim olacaktın Yasemin.

Sevmedim kimseyi kıskanma diye.

Of ulan of ...
Yine bu akşam bir hoşum.
İt öldüren içtim, çakır sarhoşum.
Film gibi mazi gözümden geçti .
Bulamadım,
Bulamadım durduracak makinisti .

Allah’ın kuluna hor bakıyorsan,
Helalı haramı bir tutuyorsan,
Karnın az doyunca şaşırıyorsan;
Alevi ol, sunni ol neye yarar ?

Ana baba hatırı sormuyorsan,

Derdimi deşip de ağlatmayın beni.
Coşarsa derelerim susturamazsınız !
Kabuk tutuyor yaralarım yeni, yeni.
Kanarsa bir daha durduramazsınız.
.
Yüreğime vurmuş azgın yaralarım,

Gülmedi şu talih bana bir kere
Bel bağladım içi boş ümitlere
Şöyle bir baktım da takvimlere
Yıllar beni ben yılları bitirmişim

Ben yari gelsin diye bekledim

Şu Tozanlının dağları
Dolanır gider yolları
Yar gurbetten haber salmış
İyi değilmiş halları

Yeşil ırmak akar durur

Üç yüz altmış beş gün değil hasretim
Üç yüz altmış beş hafta değil çektiklerim
Üç yüz altmış beş Ay olmuş seni görmeyeli
Üç yüz altmış yıl daha bana ömür verselerdi
Bir kez görmek için seni, beklemeye değerdi