Yazıyorken hayatımı...
bazen hüzünlü, bazen komik, bazende olabildiğince suskun..
henüz hiç bir oyun bile kazanmadan...
kumbaramda birikmiş umutlarım...
içinde acı, yanlızlık dolu kaldırıma atılmış bir gazete sayfası
ya da
her bir sayfamın çevrilişindeki şefkate ve hoyratlığa aldırmadan...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta