Sen bana geldinde ben nasırlı yüreğimle, papuç gibi dilimle karşılamadım mı seni... Hem belki de nasırlı da değildi yüreğim cennet bahçesi gibi bir yerdi, ne biliyorsun...
Yaslı gözlerle, yaşlı gözlerle bile bekledim seni... Hergün metroları seyrettim yaşlı banklarda... Ve ben seni bildiğimden beri senin yolunu bekledim... Kırçiçekleri bilmem kaç kez açtı durdu. Soldurmadım ama ben içimdeki sevgini hiç bir zaman.
Bir yıl daha büyüdüm seni ilk gördüğüm günden bugün. Sana yazdığımı bilmiyorsun ki ne tuhaf. Senin kim olduğunu sende kimse de bilmiyor ki... Bu yazılmamış mektubu ben yazmasam hiç kimse yazmayacak... Orada bir adam var unuttuğun. Orada bir adam var hiç elini tutmadığın. Ben en masum seven aşık. Sevdiğimi üzmem kendim üzülürüm. Seni yüreğimde bunca zaman yük yaptığımı bilseydin keşke. Yük ki ne yük...!
O gün de bitmişti. O gün de tutmuştun evinin yolunu. Ben evinin yolunu öğrenmiştim, seni gizlice takip etmiştim...! Bir anda, bir anlık aşktı bu deme! Öyle olsa sönmeliydi şimdiye kadar... Ben evinin yolunu kaç kez yolum yaptım. Ta ki başka şehre gitmişsin muhtemelen de büyük şehir İstanbul'a... Ve ben o İstanbul'lulardan biriyim... Metroları seyreden banklarda.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta