Yazıklar Olsun O Güne Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir kez daha sarsıldım, parçalandım kendi evimden.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
Oysa ki bilmekteyim, ezelden buruğum derdimden.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.

O vefasız ellerin, yaklaşmasın benim gölgeme.
Benim gururlu adımı, hiç katma artık diline.
Dinleme boşuna, kalbimin fısıltısını yine.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
Gönderdiğin armağanlar zehir kattı, hep şerbetken.
Öptüğüm o yanakların diken oldu, gül goncayken.
Sevdanla deliydim ben sana, akıp giden nehirken,
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
Sen bir peri kızı gibiydin hep, ben sana yakınken.
Aşık olunanın kusuru görülmezmiş, severken.
Boş meydan mı arıyordun, ben uzaklara giderken?
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
Sahte bakan gözlere, inanmamalıydım oysa ben.
Söz veriyorum demene, hiç aldanmamalıydım ben.
Bir hain olduğunu, daima hissetmeliydim ben.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
Benim yaşadığım kadar sen de, hep dertli olasın.
Mutlu bir yuva kuramayıp, boynu bükük kalasın.
Canın çıkmayıp sürün, sen hak ettiğini bulasın.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
O yeni gönül dostların, ayırsınlar seni tek tek.
Sevemeyip, sevilmeyesin, ömrünün sonuna dek.
Yaşamın hapishane olsun, keder ve de elem çek.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
O simsiyah perçemlerin de, tutam tutam dağılsın.
Merhamet eden olmasın, her anda başın eğilsin.
Yirmi yaşını göremeden, bir bir saçın dökülsün.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
Mert kişi der, üzülen olmasın hiç, senin haline.
Gözlerin görmesin ki, hiç de girmesinler eline.
Uğrama sakın artık benim düşüme, hayalime.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.
*
Bu acı hatıran, sonsuza dek hep seninle kalsın.
Her baktığın aynada, o yüzün birdenbire solsun.
Hiç bir zaman yüzün gülmesin, yüreğin hep ağlasın.
Seni böyle tanımazdım, yazıklar olsun o güne.