İSTANBUL Bakırköy
düşünüyorum,hem de günlerdir,
bu gidişte beni üzen en
Çok neydi...?
yüreğime onu,
unutturabilmek miydi acaba,
evet acaba ..
diyorum...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yüreğinize sağlık.
Kişi kendini unutmaya zorlasa da
Aklın söylediğini gönül dinlemiyor bazen.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta