Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Sevginin cümlesinin adıdır Türkiye'm!
Söylenmemişti daha ağıtımın dizesi;
Sevgililerin asırlıktır o yaman türküsü.
Tutuştuğu yerden,çağ yangınlarından,
Tütüyor,duman kaplamış her bir yanı...
Ocakların başında sineler kordan çelenk!

Münhâl zaman,
Şimdi sessiz saatler,
İçimde sen,
Dalga dalga büyür.

Deler geçer bak yine

Acıların tarifinin olmadığı yerde,
Izdırabın depreşip durduğu yerdeyim!
Gülüşlerin solup gittiģi topraklarda,
Zamanın o donduğu yerlerdeyim!
Yüreğimin yandığı ocaklarda,alevde,
Korlar içinde,parlayan ateşlerdeyim!

Ben seninle ne umutlar,
Nice hayaller büyüttüm.
Sensiz geçen onca yılda,
Nice hasretler büyüttüm.

Geçmedi bir günüm sensiz,

Bir yıldız parlıyor
Ayın ışıģında;
Her gece
Gözbebeklerime,
Yansıyor geceme ışıltıyla...

İnsanı tanımak istiyorsan
usta gözlemci ol.
İnsan asilliğiyle,nezaketiyle,
görgüsüyle,davranışıyla tanınır.
Kör,sağır olsan duyumsayışla
İnsan mı insancık mı bilirsin.

Sükut hâlinde duyulmayanı;
Ünleyerek ah dinletemezsin!
Azca sözün ile anlamayana,
Çok sözün ezberletemezsin.
Mânâ açılıyor,sırayla gel diye,
Sır okyanusun enginliğinde

Tevazuyla alem içinde gösterdiğin eylemin
Enayilik değil,İyi niyetindir.
Sırtına semeri hayvanat kendi giydirir.
Taktığı semer,kuşağı bel kemeridir.
Zanneder her ilmi bir tek kendi bilir!
Unutur ağ dolgun başağın çehresini,

Terazidir adalet dediğin,
Üzerinde taşıdığı yük ise
İki ucu keskin bıçak,
Eğer terazi ayar tutmuyorsa
Ve yahut terazi bulunmuyorsa
Tarafları kesen keskin bıçak.

Unutma bataklık çırpınanları çeker;
Direndikçe bulacaksın en nihayetinde dibini.
Söz de bir eylemdir davranış gibi,
Sükut etmedikçe bilinmeyecek ki kıymetin...
Zaten onun isteği seni derine çekmek,
Alaşağı etmek varlığında variyeti.