Mutsuz geçen onca yıldan sonra
Sözlerim yetmiyor sana
Duygularımı anlatmaya
Umudumun kaybolduğu bir anda
Cennetim oldun sanki
Gecenin en sessiz anında
adını fısıldıyor duvarlar.
Yalnızlık bile alıştı sana
çünkü her boşlukta sen varsın.
Ay, penceremden içeri sızarken
Sessiz bir cuma gecesiydi
Seninle soğuk bir rüzgarın
İçimi üşüttüğü gibi kalbimde
Üzüşüyordu artık yalnızlığım
Soğuk olsada kalp ağrım hep
Vardı aslında
Kalp atışlarıma okadar yakınsın ki
Kalbim şimdi bile parcalanmış sevgili
Nasılda kalbimde ritimlere vuruyorsun
Acılarımı sessizce kalbime gömüyorum
Ruhumun en acı noktasına kadar geliyorsun buda beni sevindiriyor
Artık acımayı bırakıyorum.
Çünkü sen acıtmayı hiç bırakmadın.
Gidişin sadece bir veda değildi,
bir darbe gibiydi
sessiz, soğuk, hesap vermeyen.
KARNIM TOK
Dost görünüp ardımdan kuyumu kazanlara,
seviyorum deyip, aldatmaya kalkanlara,
menfaat peşinde koşan yalakalara,
size diyorum benim bunlara karnım tok.
bir zamanlar
dalgaların bile ezberlediği bir isimdin
denize düşen her yıldız
sana doğru yol alırdı
gökyüzü bile eğilirdi bazen
sana daha yakın olabilmek için
Kendi içimde şehirler kurdum,
Bazen yıkılmasından korkarak,
Bazen ise,
Yıkılmasının beklediğim bir son olduğunu bilerek.
Her duvar,
Bir anı üzerine inşa edilmiş,
Bugün boş verdim herşeye artık
Eskisi gibi iyi hissediyorum
Duygularıma bende yer yok artık
Aşkada zaten inanmıyorum
Şimdi ben mi Kırgın çiçekler
Sessiz bir yalnızlıkla başlar geceye
Bende kayıp şiirler her mısrası
Anlatır geceyi adına yarım kalmış
Şiirler şimdi kaçıncı bu bende
Kırık saatler
Yazabılyomuş rahat rahat...????????