Ağlamak istediğinde zordur
Ağlamak cesaret edemezsin
Gülmek istediğinde ve o gülüşün
Nedenini göremediğinde bu
Çok zordur artık
Sana gelebilmek nekadar zor. Oysaki bunu çok iyi biliyorsun. Çünkü seni çok seviyorum.
Seni düşünmek seni yaşayabilmek seni bir an olsun hissede bilmek çok güzel bir şey Çünkü seni çok seviyorum.
Gözlerini kazıdım kalbime
Görememek her gün her saniye
Yorgunum bu aralar kafamda
Büssürü soru işaretleri biraz
Kırgınım yaşanılanlara yaşamak
Artık anlamsız kalıyorsa
Dokunma bana
her nefesin
rüzgâr gibi esiyor içimde
bir kelime düşüyor dudağından
ve ben o kelimenin altında
kendimi kaybediyorum
Çocuk gibi ağlamaya başlıyorum
Bazen düşler sokağında ne
Yapsam anlatamıyorum kendime
Bazen bir serseri bazende bir
Şair oluyorum işte bir anda
Elimi bırakma yoksa kaçarım
Buralardan sonra dönemem
Parçalanırım tut beni ruhumu
Yüreğimi tut bırakma beni
Sonra gece sarar benliğimi
Ellerimi Bırakma
ellerimi bırakma,
çünkü bu şehir yalnızlığa çok alışkın
bir elin yoksa cebinde,
üşümek daha da içten olur
Uzaklarda bir yerlere götürüldüm
Hep oysa şiirlerde sadece
Sözlerim kaldı ağır şiirlerde
Yazdığım kıtalara sürüklüyorum
Ben şairim sadece Kendi
Dordurulamayan bu hayatın
İçinde kaybolup gitmişsin işte
Sahip çıkar ama herşey
Benimdir der tek bir düşüncesi
Olmayan emek hırsızı
Gecenin Fısıltıları
Sessizliğin koynunda bir melodi,
Rüzgârın dilinde eski bir şiir,
Yıldızlar göz kırpar usulca,
Gece, düşlerime serin bir iz düşürür.
Yazabılyomuş rahat rahat...????????