Soğuk ayaz kış sabahları Ankara’da
Uyandım delinmişken gök gözyaşlarıyla
Kar karışırken yağmur damlalarına
Sanki benim üzerime yağıyordu koca sema
Ellerimi uzattım uzanmak için yıldızlara
Yandım, çektim elimi acıyla
Içimi üşüten bir kaç damla gözyaşıyla
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta