Yaza Bakmak Şiiri - Can Bahadır Yüce

ölüm bile geçti, dağıldı mevsimler
durma! artık ne kalıysa götür o yazdan
ah, o solgun yüzünü tuhaf bir hüzün bekler
bulutlar gözlerinde yol alırlar birazdan

deniz gibi midir ilk yazların bir yeri,
ki içlerinde hâlâ tenhâbir şey var;
aşklar durur ve yüzüme götürür şekilleri
seninle aramıza sıkışan erguvanlar

susmak gibisin şimdi, çoçukluğu geçerken
yaz kırıldı, git burdan; tenlerse çok soğuk,
kar yağsaydı, kimbilir, geçmezdik bahçelerden
belki biz de başka çoçuklar olurduk!