Yaylanın Ruhu Şiiri - Sinan Bayram

Yaylanın yelinde serin bir türkü,
Dağların koynunda uçar bir ürkü.
Çiçekli düzlükler göğe sevdalı,
Her taşın altında bir masal, bir hâl.

Kıl çadır kurulur sisle beraber,
Taze süt, sıcak ekmek, sevgi yeter.
Al yazmalı kızlar suya inerken,
Gümüş bir nehirde güneş titrerken...

Koyunlar dönerken mor yamaçlardan,
Çan sesi karışır kuşun ağıdından.
Çoban bakışında uzak bir düş var,
Yaylanın kalbinde vakitsiz bahar.

Yıldızla dost olur burada gece,
Ay ışır otların yeşil tepecikçe.
Yayla sessizdir ama doludur sözle,
Konuşur rüzgârla, anlatır özle.

Sinan Bayram