Yaylaçam'da Şiiri - Kasım Kobakçı

Toprak berekettir, gökyüzü mavi,
Hayat neşelenir Yaylaçam'da.
İki genç kalpteki, tatlı hevesi,
Kısmetler beklenir Yaylaçam'da.
*
Ulu Rize, benim ata diyarım,
Konuşulan sözde, saklı kararım,
Doğru yolu, gösterir bilge nazım,
Duygular dillenir Yaylaçam'da.
*
Büyükler toplanır, kurulur meclis,
Gelin evi nazlı, verilir bir ses,
Sözü açar saygın, yaşlı bir elçi,
Gönüller yeşerir Yaylaçam'da.
*
Belli olur kızın, istediği eşya,
Düğün hazırlığı, başlar telaşla,
Oğlan tarafı, gelir yüzü akla,
Düğürcü yollanır Yaylaçam'da.
*
Gündüzler şenlenir, geceler uzar,
Neşe sesi, her bir sokakta gezer,
Misafire ikram, sofrayı bezer,
Mendiller bağlanır Yaylaçam'da.
*
Ağacın, en tatlı meyvesi alınır,
Kıza gösterilen, itibar bilinir,
Nişan yüzükleri, takılıp salınır,
Puanlar ballanır Yaylaçam'da.
*
Oğlan evi, gururla sunar hediyeyi,
Davullar coşturur, her bir bireyi,
Kız evi ağırlar, tüm misafiri,
Mektuplar saklanır Yaylaçam'da.
*
Erkek tarafı, ister kızı alsın,
Kız evi naz eder, nazlı kalsın,
Düğün günü gelsin, herkes gülsün,
Dualar tekrarlanır Yaylaçam'da.
*
Gelin baba evinden, ayrılır iken,
Kuşağını bağlar, babası seken,
Bu ayrılığa dayanamazken,
Hıçkırık göllenir Yaylaçam'da.
*
Taze eşler, kurar sıcak yuvasını,
Artık unuturlar, hasret acısını,
Herkesin gönlündeki, bu arzusunu,
Darısı başınıza! Yaylaçam'da.