tatlıca kirli olurdu kışlarımız
okullar çıkmaya yakın yanık pembe hüzünlü
yağmur yolu gözleyen yalnızlar gibi
pencerelerde gölge ve ses takipleri acı acı
dışarının soğuğuyla akşam karanlığı ahbap
kırmızı çantalı kıvırcık saçlı bir çocuk
bölerdi çetrefil burukluğun iç sancısını...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta