Yavuz Uzunyurt Şiirleri - Şair Yavuz Uzu ...

Yağmur yağıyor omuzum bomboş
Eskiden sen yatardın kollarımda
Sıcacık nefesinide hissedemiyorum
Bir soğuk rüzgar dolaşıyor vücudumda

Gözlerimdede yağmur başladı neredesin

Her sözü baldan tatlıydı
Beni kendine böyle bağladı
Gönlüm bunlara nasıl kandı
Şimdi bir yalan oldu

Gönlümü yaktı bir bakışıyla

bundan sonra asla olmaz
o çok şikayet ettiğin sitemim
bir tek sendin sadece sendin
en saf en temiz niyetim
herkesi her şeyi bi kenara bıraktım da
tek gerçek sendin bildiğim

Bütün kelimeler kifayetsiz kalır seni anlatmaya
Ahh ahhh bu ahir ömür yetmez seni yaşamaya
Bu gözler doymaz ki o eşsiz güzelliğe bakmaya
Çünkü yaşanan senin sevdandır sevdan
Kuş olmadan da uçabilirmiş insan
Senmişsin geceye ay diye doğan

Ah benim sana bu yenilmelerim
Senden kaçıp yine sana gelmelerim
Sana kızıp da kendime küsmelerim
Sana soğuk olup için için yanmalarım
İçimde fırtınalar koparken sana yel olmalarım
Herkese aslanken sana kedi olmalarım

Kahkahaların kuş sesleriyle yarışır
Sanki bu aşk senin nazarın da hiç yaşanmamıştır
Benim payıma düşen ömürlük bir ahtır
Unuttuğun unutmaz seni sevgili
Balık hafızalı da olsam sen kalırsın zihnimde
Bittiğini sanırsın sen yaşarsın bende

acı bir siren gibi yankılanıyor kulaklarımda elveda sözün
zaten hiç yok tu bu aşkta gözün
hep gitmekten yanaydı gönlün
bu kaçıncı kez beni öldürdüğün
diri diri maziye gömdüğün
bırak bırak olmasın güldürdüğün

Tutunacak dalın kalmasa bile
Halin gelmezse de dile
Canına tak etsede çektiğin çile
Bil ki ben hep yanındayım yanında
Kimsecikler kalmasada yanında
Dost dediklerin bıraksada yarı yolda

yokluğunda hiç bir şeyle gönül avunmuyor
yürek nefessiz soluksuk kalıyor
çırpınırım sudan çıkmış balık gibi
müebbet yemiş bir mahkumum sanki
ne bayram kaldı ne seyran bana
meğer hiç kimseler yokmuş dünyada

Hep zarardasın ey nefsim
Ben sana daha ne deyim
Ah nedir senden çektiğim
Ne zaman biter zulüm

Zevkmi günahmı yaptığın