Yavuz Uzunyurt Şiirleri - Şair Yavuz Uzu ...

çatma kaşlarını sanki kıyametim kopuyor
asma yüzünü son bahar geliyor
hayat zemheriye dönüyor
gece hiç bitmiyor sabah hiç olmuyor
gündüz gün olmuyor yıl oluyor
hayat çekilmiyor,yaşanmıyor

Yine hüzün düştü geceye
Yar'dan geldi ya ne güzel hediye
Buyursun,buyursun otursun baş köşeye
Ne gelirse başım gözüm üstüne
Derdi bile zevkü sefa olur gönlüme
Bayram olur bayram ömrüme

Sen sırtını döndüğünde sanki dünya ters dönüyor
Gözlerini kapandığında her yer karanlık oluyor
Çekiyorsun ya ellerini sanki uçurumun kenarından düşüyorum
Susuyorsun ya hiç duymuyorum
Her sese sağır oluyorum
Dilime kilit vuruyorum

Senin gitmelerin
Yüzde kalan bıçak izi gibiydi
Yaralayan ama öldürmeyen kurşundu
Senin gitmelerin
Yetim kalan çocuğun babasının tabutuna son kez bakmasıydı
Öksüz kalan çocuğun annesiyle gece yatağında ağlayarak konuşmasıydı

Yıllar su gibi bir bir akıp geçerken
Bir elimde baston olacak bir elimde sen
Bu ömür benim değildir senindir ah bir bilsen
Senin için yaşıyorum senin için varım

Neyin telaşını ediyorsun be güzelim

ah bu benim sensizliğe tahammülsüzlüğüm
ölüp ölüp sonra yine öldüğüm
ruhum bildiğin kördüğüm
sanki ben her şeye körüm
ah ahhhh bu benim sana bi şey olacak korkularım
ne yana dönsem kime baksam sensin sandığım

geceni gündüzüme
derdini dermanıma
hüznünü sevincime
ekler severim,severim
hiç şikayet etmem
kır incit söz etmem

Seversin sadece seversin
Hayalince Umudunca seversin
Kendi kendine,kendince seversin
O içinde ki dünyayı yıkar
Sen yinede inşa edersin
Bir hayaline bir ümidine gülümsersin

sen o diye kendini paralarsında
yarin aklında bile olmazsın
sen onu iliklerine kadar özlersinde
ne yazık hatırına bile gelmezsin
her şeyini uğruna verirsinde
en ufak bir şey göremezsin

sağanak sağanak yağmur yağıyor şehrime
yokluğunda hüzün çöküyor yüreğime
gök gürültüsü ses olur söyleyeceklerime
sana asla duyuramayacağım sesime
senden bi haberken kendi kendime
belki sen uykuların en derininde