Sizinle ilgilenemem diye korkarım,
Elimden gelse dağı taşı yararım,
Sizi görünce dağılır kaygılarım,
Benim canım yavrularım.
Sizler gibiyken büyüttü Atalarım,
Yaşam engellidir sararsa bunalım,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta