Ağlamaları biriktiriyorum eski gözyaşı şiselerinde
Şisenin dibindekiler güçsüzlüğün en güçlü senbolleri
Tane tane süzülen parçacıklar
Rahatlatıyor puslu kızılımsı geceleri
Dışarda bir kurt uluması bir iğde çekirdeği
İçerde davete icabet edipte gelmeyen gelemeyen gözyaşı
Gözlerimi kapatmak için açarken ilk kez dünyaya
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
saolun dostlar
kendinize ii bakın
TEbrikler şiire. Sevgiler
bu da güzel olmuş
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta