Bir bağırtı koptu yıkılan çınarın ardından.
Yüzyılları aşkın bir tarihti devrilen.
Dedem ve belki de onun dedesi,
Onun serin gölgesinde konaklamışlardı.
Önce yaprakları onu terk etti, savrularak;
Ardından toprak su vermez oldu ihtiyara,
Damarları bir bir kurudu...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
