Ben aşık olmadan önce bir sürü dostum vardı.
Yaşıyordum kafama göre, özgürce.
Başımdan hiç eksik olmazdı gök yüzü.
Geceyi sen sevdirdin bana,
Bu zifire sebep sensin.
Şimdi eriyorsam yavaş yavaş;
Her nefeste mutsuzluğa gömüyorsam umutları.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta