Ben aşık olmadan önce bir sürü dostum vardı.
Yaşıyordum kafama göre, özgürce.
Başımdan hiç eksik olmazdı gök yüzü.
Geceyi sen sevdirdin bana,
Bu zifire sebep sensin.
Şimdi eriyorsam yavaş yavaş;
Her nefeste mutsuzluğa gömüyorsam umutları.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta