Yaşımız kırkını, aştığı zamân
Saçlara akları, doldurur her ân.
Bürürken gözleri, gri bir duman
Mevsimler hazâna, evrilir gider.
Anlarsın bu devrân, nasıl dönermiş
Yangınlar olsa da, bir gün sönermiş
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.