Yaşım kırk Şiiri - Basri Erdoğan

Yaşım kırk…
Hiçbir bahara benzemiyor benim ömrüm.
Ne bir tomurcuk içimde,
Ne de güneşe yüzünü dönen bir dal…
Dünya nasıl bir yer, deseler şimdi,
Bilmem derim yalnızca —
Gelip geçiyor işte,
Ömür denilen bu uzun ve yorucu yolda.

Şimdi nasıl anlatayım yaşadıklarımı?
İçimde biriken kırgınlıkları,
Kaybolup giden insanları,
Sessizce kapanan kapıları…
Yaşım kırk…
Hiçbir kışa da benzemiyor artık ömrüm.
Her geçen gün biraz daha üşüyor bedenim,
Biraz daha çekiliyor içime sözlerim.

Tek başıma savaşıyorum her şeyle,
Sessizlikle, zamanla, hayal kırıklıklarıyla…
Ama bir tek seni özlemeye
Yeniliyorum hep,
Sana dair her hatıra,
Bir damla gibi düşüyor içime.

Dedim ya,
Yaşım kırk…
Her şey yavaşça akıp gidiyor,
Hayat ise bir dere misali
Kıvrıla kıvrıla yönünü bulmaya çalışıyor.
Hangi yana aksa,
Uçsuz bucaksız bir derya bekliyor sonunda.
Ve ben,
O derinlikte kendimi arıyorum hâlâ.