.
Nihayetinde …
Yorulmuş peşi boş kalmaktan
Kerameti kendine meçhul söz
değil öldürmek beşeri
garaza bin sebep gerek
hakir saymak için tanışı
rabbın ahu görkeminde
bunca tekil savaş
Aptal romantik değil de
Aşk olmayı bilmek ki abdal işi
Tüm titrekliğine kalbin
Ateşle suyu hazmettirmek
Düşün
Konuşurken
Ses veriyor yüzün
Bende ki haliyle es
Hüzün
27.05.06
Hüzün arsızı yalın ayak tebessüm
Gir koynuma usulcacık
Kınım Kırılgandır amma
Kılıcına uzandım
İki kere iki hala dört
Kaldırım taşları kırık
Yollar uzun
Mevsimler, seneler, dünya
Ekseninde ustam
rahat batması yüreğiniz
siper durmuş dağlarda
kovarken sükûneti
an topladınız mı hiç?
tereddütle yanışını
Doğru olmayan
Doğumu olmayan isim
Gamsız, kayıtsız, biçilmiş kader
Korkar erken saatlerinden
İlk ışığından günün
Dudaklarımı çeşmelerde yıkadığım günler gibi serin
Ardına dizdiğim cümleler kadar zenginim şimdi
Her son dua gibi içimde hüzün var ki bir parça
Peşine hayırlar sayıyorum derinden burukluğumla
Yolun açık olsun diye dillenirken vicdanımla
İnsanlığım küfrediyor ardından
Ruhunla uyandığım beden
Bunca aradan sonra
Bu özlem
Anlamıyorum
Neden?
Israrla takip ediyorum şiirlerini. Siteye şiir eklemediği gün kendi kendime neden eklemediki sinirlendiğim nadir şairlerden biri. Güzel yazıyor.. Alıştıktan sonra tarzına bırakamıyorsunuz... Tebrikler Yasemin Hanım...