Doruklardan koptuk tedirgin duruşumuz ondan.
Bayıra alışmış ayağımız durmaz düşeriz düzde.
Solgun kaldık toprak yok burada her şey taştan.
Serinletmez ki gölgeler değmesin elimiz baştan.
Ufku göremiyoruz başlar eğik gören yok aramızda.
Gürültüler kuşatmış dört başı mamur yanımız sağır.
Evet yalnızız karabalığımız kalmış dağ başında.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta