Yunus,
Yunusu okumak değil
Yunus kendini bilmektir.
Yunus, bilmekten de öte
Yunus,
Yunus olmaktır
Pembe beyaz tomurcuklanınca dallar
Yeniden kanat çırparım kırlara,
Birlikte açarız pencereleri
Çiçek kokuları içimize dolar,
Karşıda ala karlı sıra dağlar
Bırak gönlünce eğlensin zaman
En güzel şarkıları yıllar söylesin,
Kızıl sarı renklere
Döner yelkenler
Ruh İstanbul’dur
Ay tepelerde,
Güneş serinleyerek geliyor denizden
Keyifler yerinde.
Fok ağları parçaladı, balıkları çalıyor
Balıkçının elleri balığın karnında
Güreş başlıyor.
Yalan,
Dün,
Ares tepesi yargıçları görüp de etki altında kalmasınlar diye gece karanlıkta toplanırlardı.
Bugün
Bir varmış bir yokmuş aslında
Bir bakmışsın bir şey yok avuçlarında
Bir doğuyor bir kayboluyor güneş
Yuvarlak ay dilim oluyor
Eski çamlar bardak oluyor
Yarama dokunma doktor
Yaram yârimdendir benim.
Merhemi yar elindedir.
Dostum beni yare götür.
Acıdan ilaç olmuyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!