Yaşar Püllü Şiirleri - Şair Yaşar Püllü

Bir yıl daha yoksan
bende vakıtsiz
kükürtlü bir yağmur olurum dağlarda
mitolojik çağlardan aldığım acıya
- ki sen buna aşk derdin-
bulutları sararım odamda

Doğurdum seni şiir
bol sancılı kan revan
acıya ağrıya inat.

İşte büyüdün
konuşmayı öğrendin şimdi

Karapapak çocuğuyum ben
örselenmiş sevdalarıyla büyüdüm Anadolu nun
karnımı kırbaçlanmış buğdayından doyurdum yurdumun.

Susmasını bilirim
söze kan doğrandığı zaman

Örstür yaşam
bereketli bir gülüş
bir avuç sevinç
tek gerçek yoktur söylenmiş
bir yanılmadır aşk

12 Eylül Kadını
en uzun havasıydı kalbimin
büyümeyi giyindiğim gün terk ettim
--

terk ettim bacaklarım titreyerek

Gurbet getirdim sana avuçlarımda
Görüşmeyeli çok yoruldum
Karanlığa dayayıp başımı
Kere yattım kan uykusuna
Islak hüzünlerden geldim
Yaşarmış gözlerden

Uzatsam elimi
tutamazsın sevgilim
çünkü ömrüm
sarhoş ucurumlar gibidir

Çağırsam

bazen acılar süzersin damarında
kaleme kan bulaşır
var ile yok arasında
gözüne yaş olur ömrün
sırtladığın hayat
seni sırtından vurmuştur

su çakıllara söylerken şarkısını
akıntıya kapılmıştı şiirim
öfkesini silkeleyen bulutlara tutundum
herkes bildi kimliğimi
kök kadar kördü düşlerim
kör kadar yalnız

Ağrıdan yuvarlandım
Dağlardan
En iyi ben konuşurum
Ağrı nın lisanından
Ben şahidim
Dağ gibi duranın