Arındım bendimden,kırgınım bugün
Ömrümü bitiren onca yıllara
Bu kara bahtım dır benimle sürgün
Sevdamı getiren bunca yıllara
.................Kırgınım bugün ben kırgınım sana
Hüseyin im gelmiş yorgun geceden
Bir döşek bir minder sermez misiniz?
Uykusuz gelmiş o susuz geceden
Dosta bir damla su vermez misiniz?
Boş gözlerle bakar öylesine dalarsın
Bir hayel dünyası kurar geçmişini ararsın
İşte o zaman anlarsın sen aslında tabuları yıkansın
Geçer gider zaman önümden su gibi akar
Aklın takıldığı bir noktaya gelirde tıkanırsın
uçuşur gider gözlerinden yıldızlar tek tek düşer
Alma uzaklardan,menzilin alma...
Gözüm yollarda dost kalır ben neydem!
Gönül dost gülüdür,koparmaz amma,
İki yüzlü gelen, dostu ben neydem!
Ormandayım, ben uçsuz,ve uğursuz bir yolda...
Her ağaç bir can olmuş, sessiz çığlıklarıyla!
Gövdesine baktığım, ana çam ağaçların,
Dalları kucak açmış, sanki der çocuklarım...
Kulaklarımda çınlar, sessizlik uğultusu
Bastığım yerin sesi, dalların kırıntısı
Karanlıklarda giden, benim yalnız yolcusu
Yüregimde korku var, ensemde hırıltısı
Bir garip yolcuyum ben, nasıl düştüm bilemem
Çekilince perdeler, geceler yarısında
Yeni bir dünya başlar dört duvar arasında
Kapıda kir izi var tokmağın vurmadığı
Paslanmış soluk yüzü kimsenin ummadığı
Ben sevdamı karşı dağlara yazdım,
Üstüne el ayak çekilmeden gel.
Hasretimle taşı, toprağı kazdım,
İçine gözyaşı dökülmeden gel.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!