Güneşin dalgalarla yayılan ışığında yüzünü seyrediyorum.
Gözlerine kenetleniyor gözlerim ben kayboluyorum.
Seninle iken ben, ben değil sen oluyorum.
Hayat kalmak ile yaşamak arasında ki farkı anlıyorum.
Nefesini tenimde hissedince kavruluyor bedenim.
O yaramaz bakışlarla bakınca anlıyorsun ki seninim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta