Yaşamın Yabancısı İnsan - Garib Çoban
Telaşlı masum, ürkek, bir o kadar gül kokulu dudağının ucundaki gülücük kadar masum sevgiyi kaybediyor insan.
Ve acı çeken hiç kimse artık eskisi gibi değildir.
Bir noktadan sonra artık geriye dönüş yoktur.
İşte varılması gereken yer o noktadır.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
